νυ

(I)

το (Α νῡ)

άκλ. το δέκατο τρίτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου

νεοελλ.

φρ. «με το νυ και με το σίγμα» — με κάθε λεπτομέρεια, με ακριβολογία.

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. εγκυκλ. λ. Ν, ν].

————————

(II)

νυ (Α)

επίρρ. (εγκλιτ. τ.) βλ. νυν.